YÖRESEL MANİLER

Küp içinde pastırma,
Kız saçını kestirme,
Kestirirsen az kestir,
El oğlunu küstürme.

Ak yüzük parmak gibi
Sevdiğim kaymak gibi
Bizi yardan ayıran
Devrile kavak gibi.

Bu gece bir düş gördüm
Elimde bir kuş gördüm
İncitmişsin sevdiğimi
Rakibi ölmüş gördüm.

Bir su ver aşırmadan
Doldurup taşırmadan
Yarime bir kavuşsam
Aklımı şaşırmadan

Sarı iplik dikerim
Göz yaşı dökerim
Yardan gelen mektubu
Kefenime dikerim.

Hadin gidelim hadin
Çiçekli yaylalara
Yohmudur senden güzel
Baharsın aynalara.

Bahçalarda mor gabah
Açılır sabah sabah
Sen şeker ol ben kaymak
Yiyelim parmak parmak

Bahcalarda batlıcan
Yari gördü koptu can
O sana kurban olsun
Sinedeki tatlı can

Nabızlarım atıyo
Gül diken batıyo
Yarin tatlı sözleri
Canıma can katıyo

Çise yağıyo çise
Kel tepenin kise
Gız Allahını seversen
Niye vardın şu pise

Irafta kara bekmez
Her adam kahır çekmez
Kahır çeken bellidir
Eli yürekten gitmez

Pancar pezük değil mi
Ciğer ezük değil mi
Ben sevdim eller aldı
Bana yazuk değil mi

Damda dere bitmez mi
Yar olu da öpmez mi
Yarin öpdüğü yerde
Mor menekşe bitmez mi

Sıra sıra sırdaşı
Sırmalı yüzük taşı
Ben askere gönderdim
Hem yari hem gardaşı

Dene dene üzümsün
Sen sevgülü gözümsün
Sahın unuttu sanma
Gece gündüz sözümsün.

Pınara vardın mı?
Gül koydum aldın mı?
Ben seni seviyodum
Haberini almadın mı?

Gidiyom gelemiyom,
Yari terkedemiyom.
Yar benden geçti emme,
Ben yardan geçemiyom.

Fırın üstünde kürek
Niye ah ettin yürek
Her derde dayandın
Buna da dayan yürek

Tarlalarda bıtırak
Gelin kızlar oturak
Oturmaktan ne çıkar
Evlenekte kurtulak  

Bahçelerde kereviz
Biz kereviz yemeyiz
Bize Niksar’lı derler
Biz güzeli severiz

Bahçelerde kestane
Kestane tane tane
Benim sevgili yarim
Niksar’da bir tane

Tabancam dolu mermi
Adam böyle eder mi
İnsan sevdiği yari
Bırakır da gider mi

Halının ilmekleri
Kırılır düğüm olur
Benim sevdiğim oğlan
Okur öğretmen olur.

Köprüden geçerken
Köprü salladı beni.
Bekir Ağanın kızı
Kendine bağladı beni.

Entarisi çit gibi,
Gözleri çiğit gibi.
Ne peşimde dolanıyon,
Salahana it gibi.

Kahve piştiği yerde,
Telve taştığı yerde.
Güzel çirkin aranmaz,
Gönül düştüğü yerde.

Kara koyun yayılır,
Saçakları sayılır.
İnme yarim yayladan,
Gören olur bayılır.

Maniye maraz derler.
Güzele kiraz derler.
Yarinden ayrılana,
Yana yana gez derler.

Mani benim ezberim.
Kan ağlıyor gözlerim.
Ben oyarin yolunu,
Ölene dek gözlerim.

Hıçkırık tuttu beni,
Tuttu kuruttu beni.
Seni gidi gavurun kızı,
Gitti de unuttu beni.

Kiremitte gezerim,
Kiremiti ezerim.
Onbeşine gelen kızın,
Kapısında gezerim.

Yumurtanın sarısı,
Yere düştü yarısı,
Görümcem verem olmuş,
Kaynanama darısı.

Altın yüzük var benim,
Parmağıma dar benim.
Şu Niksar'ın içinde,
Kara gözlü yar benim.

Kaynanayı ne etmeli?
Kaynar kazana atmalı.
Yandım gelin dedikçe,
Altına odun atmalı.

Niksar'ın çarşısına,
Gün doğar karşısına.
İnsan gönül verir mi?
Kapı bir komşusuna.

Niksar'da dut ağacı,
Çift gezer iki bacı.
Büyüğü ne ise de
Küçüğü can ilacı.

Ey uluma uluma,
Peynir koydum tuluma.
Madem mani bilmiyon,
İtim gibi uluma.